Picton, Queen Charlotte Track - Grove arm lookout

Picton, Queen Charlotte Track - Grove arm lookout (14 dec)

Ja!!! Op naar het Zuidereiland. We waren als 1 van de eersten bij de check-in aangekomen. We kregen 3 staafjes die je bij het inrijden moest afgeven. Voordat we de Ferry in konden (we gingen met de Bluebridge ferries), moesten de auto's rijen vormen. Blijkbaar was iedereen goed op tijd want we waren zeker 10minuten eerder vertrokken. We zagen dat er WiFi aan boord was en gingen het direct uitproberen, maar dat was een drama. Het was zo traag dat het eigenlijk geen zin had om connectie te maken. Het posten van onze blog duurde zeker een half uur voordat deze onze pagina had geladen.
XH wilde ook een stuk schrijven op de boot, maar al gauw werd hij zeeziek.... Hij ging maar even een dutje doen en daarna was hij gelukkig aardig opgeknapt. Na 3,5 uur kwamen we aan en gingen we op de boot nog wat mooie foto's maken van het landschap. Het landschap dat wij komende 3,5 weken zullen zien.

Picton
Het stadje waar wij aanmeren heet Picton. Een heel schattig stadje waar een Nederlandse Bakkerij is gevestigd. Daar wilden wij wat halen, maar helaas zijn ze op zondags gesloten. We waren toen naar de Gusto gegaan om te lunchen. Wat was dat heerlijk!! Het eten in nzd is ons geen enkele keer tegengevallen. Vandaar dat wij de Masterchef Nieuw Zealand ook zo leuk vinden om naar te kijken. Het eten is geweldig goed hier! Zeker teveel details... maar ik moest even naar het toilet. Er was een public toilet en daar ging ik maar in omdat 2 andere dames ook gewoon waren geweest zonder vreemde gezichten achteraf :). Waarom ik dit ook wil vertellen? Nou... Het was best een high-tech toilet. Als je binnen kwam heb je een sensorknop om de deur dicht te doen. Dan zegt een computerstem, een vriendelijke mannenstem (waarom een mannenstem, het zijn voornamelijk toiletjuffrouwen toch?), dat je max 6min hebt. Daarna zal de deur automatisch open gaan. Er was geen flushknop of sensor als je klaar was. Maar het toilet zou automatisch doorspoelen als je je handen ging wassen of, helaas heb ik dat te vaak gezien, als je de deur opent zonder handen te wassen. Er was ook een sensor voor de zeep en droger. Ook was er muziek gedurende het hele gebeuren :). Na een rondje te hebben gelopen in Picton, wat fotomomenten op de bergen, gingen we naar Anakiwa waar wij onze eerste korte tocht in het Zuider-eiland zullen lopen.

Aangekomen bij Anakiwa gingen wij onze backpacks inpakken om een nachtje te overnachten na de track die we dan hebben gelopen. We liepen door een mooi gebied met uitkijk op bergen en de zee. Het was best warm en het lopen met een zware backpack maakte het niet makkelijk. We gingen overnachten op de Davies Bay campsite waar je terplekke betaalt. Er was een doos waar je een plastic envelopje je gegevens kon noteren en het geld in kon stoppen. Vervolgens schuif je dat in een paal. Deze overnachting kostte ons 6nzd p.p. :).

Wij waren de enige op de plek die gingen overnachten met een prachtig uitzicht. Tent opgezet en klaar om het brandertje weer eruit te halen voor het koken van ons avondeten. Op het menu stond Thai Curry Chicken :). Nee, we hoefden geen wok te gebruiken en alle specerijen meer nemen, we aten uit een zak speciaal voor outdoor. Best goed te doen! We gingen alweer vroeg slapen, ik moet zeggen dat sinds we in nzd zitten, wij veel eerder slapen dan in nl. We slapen tussen 21:30-22.00 en staan vroeg op.

De volgende ochtend hoorden we een geluid alsof iemand aan onze spullen zat dat in de voortent lag. We hadden het zakje waar het avondeten in zat, afwasmiddel en schoenen daar. Toen we keken was een vogel met zijn snavel bezig te pikken op die zak waar het eten zat. Hij zag dat wij keken en ging gauw weg. Hij liep een rondje en ondanks dat hij zag dat wij keken, probeer hij het toch nog een keer. Even later dachten wij toch maar op te staan en ontbijten. Na het ontbijt wilde xh gaan afwassen en vroeg waar het afwasmiddel was, die lag in de voortent. Die was weg.... Door de vogel gestolen! Wij zoeken, zoeken en zoeken in de omgeving want ze hebben er toch niets aan. Even later had xh deze gevonden aan een riviertje vlakbij onze tent. De vogel had een gat in de zak gemaakt om deze mee te nemen. Het was blijkbaar te zwaar om met de zak het heuveltje op te gaan en is de zak daar gebleven :). Bizar!

Nog even 1,5uur teruglopen, wat dus best zwaar is in die warmte plus het gewist van de backpack. Op naar onze volgende track, 1 van de Great Walks, Abel Tasman!